Optreden met Ge Reinders in Kielzog

Posted on by
Reageer

op 19 april speel ik met de Limburgse Troebadoer Gé Reinders in Kielzog Hoogezand.

KAARTEN KOPEN

Gé Reinders en Jan Henk de Groot. Presentatie Jan Henk de Groot

Gé Reinders, bekend van Bloasmuziek zingt zijn mooiste liedjes in het Limburgs, ‘t Engels en zelfs in het Nederlands. En hij vertelt meeslepende verhalen over dagelijkse dingen dicht bij huis als: liefde, ouderschap en afscheid. Het AD schreef niet voor niets: ‘Hij babbelt er geregeld lustig en fantasierijk op los, bijna in de geest van illustere streekgenoot Toon Hermans.’ Jan Henk zingt over herkenbare dingen zoals het eeuwige gepiel met cassettebandjes vroeger in Dubbelcassettedeck en de eerste erotische ervaring van een kleine jongen in Mamme van Michel. Het beklemmende Kielsterachterweg spookt na beluistering nog dagen door je hoofd. Nu is er de nieuwe solo CD ‘Keunenk van Westerdaipsterdale’ (genomineerd voor de streektaalprijs 2016) en volgde in 2017 een theatertour. De eerste single Bonney eindigt op 2 in de jaarlijst van RTVNoord.

Bert Wijnholds over Tachtig Tammo in VanBeresteyn

Posted on by
Reageer

Stoefbie dijzulfde beruchte drokke, jachtege weg ligt t mainst onthoastende dörp van Grunnen, Westerdaipsterdale. Vroag dat mor aan Bonney Brattinga, al meer as vatteg joar inwoner van t nog twij huzen tellende dörp. Hai het ook n zet d’ainegste bewoner west en mag zoch de ‘Keunenk van Westerdaipsterdale’ nuimen. Dij tuddel het Jan Henk de Groot hom verlaind deur zien twijde Grunnegstoalege album zo te nuimen. d’Opnoames veur t album binnen bie Bonney thuus moakt. Doar kon Jan Henk rusteg waarken zunder òflaaiden.

‘Tachtig Tammo!’ hait ook t theoaterpergram woarmit JH nou bie t pad is. Doarin nemt hai ons mit noar Bonney zien leutje keunenkriek, woar t kampvuur braandt, de wien riekelk vluit en de tied liekt stil te stoan. t Onthoasten lopt as rooie droad deur de veurstèllen noar Lohuesioans resept: gain band, gain gelikte show, de zanger het bloots zien stem en n riege akoestische instermenten. Meer as genog om zien verhoal bie t pebliek over te brengen.

As je even van t gas goan, is der tied om joen leven te beschaauwen, mit de mooie en male dingen dij derbie heuren. Mit zien laidjes en vertelsters geft e n persoonlek beeld van zien leven: zien jeugd, zien aigen kinder, femilie, waark. t Binnen voak de leutje dingen in t leven woar de schierste verhoalen en de biezunderste laidjes in zitten. Vrolekhaid en melancholie wizzeln nander doarbie òf. Der kommen ook wel wat stoerdere onderwaarpen veurbie, zo as zien burn-out, mor ook dat wait JH op n lichte menaaier te brengen, mit nummers as t beschaauwende ‘Evenwicht‘ en t jentege ‘Vuurtje kieken‘.

Hai brengt n nij laid over zien dochter, wieder is t bekìnd waark van zien albums ‘Weerom’ en vanzulf ‘Keunenk …’, woaronder zien grootste hits. Vanzulf komt de ‘Mamme van Michel’ veurbie, de vraauw dij aan de waige ston van zien sukses. ‘Dubbelcassettedeck‘ gaait noadloos over in n stukkie van ‘The final countdown’ en weerom. Bie òfwezeghaid van zien Troebadoers-pazzipanten imiteert hai dij zangpertijen in ‘Riekdom‘ (zien Jongedijk is beter as zien Vissering, mor dat kin ook gaauw).

In Grunnen wozzen wie t vanzulf al n zetje, mor mit ‘Tachtig Tammo!’ bewist Jan Henk de Groot weer bie de beste Nedersaksische zanger-laidschrievers te heuren. Boeten ons pervinzie maggen ze dat ook wel es waiten. En doar begunt al n beetje gang in te kommen, n laange riege optredens brengt hom tot in Harderwiek, Houten en Zêvender (Zevenaar). Wat mie aangaait staait e al bovenaan, noa de leste toer van dij aine Drìnt dij landelk volle zoalen trekt. k Heb al noar hom verwezen: Lohues, goa es gaauw aan kaande, der mot aine langes. Of heb ik der nou teveul gas op?

Uut de laidjes en verhoalen van Jan Henk de Groot kin je n goie wieshaid mitnemen: haard joagen is naargens goud veur. Ik schreef t ook al in mien eerste zin. Noa t onthoasten bie de veurstellen ging t den ook, om de zanger aan te hoalen, nait te haard, nait te haard over de Kielsterachterweg weer op huus aan.

Verslag van het concert in Veelerveen

Posted on by
2

Guster hadden we eindelek de kaans om de veurstellen Tachtig Tammo van Jan Henk de Groot te zain. Jan Henk vuilde zok weer hailemoal thoes in t Noaberhoes in Veelerveen. Tachtig Tammo in ploats van Tachteg Tammo dut ain tikkeltje vrumd aan, want ales wordt doan in t Grunnegs. t Is die vergeven Jan Henk, want doe hest ons en aal dij aander luu weer ain onvergeteleke oavend bezörgd. Het was n welkome oaflaaiden veur de hoastege wereld woarin wie leven.

Sinds onze eerste kennismoaken het dizze Grunneger laidjeszanger n geweldege ontwikkeln deurmoakt. Hai beheerst de goave om de simpele dingen van t leven op n hail beeldende menaaier in zien laidjes te verwoorden aal meer. Ik geleuf elk woord wat e zegd, want t komt liek oet zien haart. En dat wordt ook nog ais verstaarkt deurdat hai in Tachtig Tammo aal zien laidjes en aanmekoarproatjederij in t Grunnegs dut. De verhoallien van t onthoasten dij onmiskenboar deur de haile veurstellen hin lopt, is zo herkenboar. Net as de onderwaarpen woar hai over zingt, want elk haar vrouger wel n Bobo, kin wel n Janneke of haar n favoriete band zoas Europe? t Genougen om n topless zunnende mamme van n kammeroadje te kinnen, blift heloas veurbeholden aan n selekt gezelschop.

Jan Henk let hail dudelek maarken dat hai n gevuilsmens is. Mit n lach en n troan luustert het publiek oademloos noar zien grappege, moar ook sums indrokwekkende verhoalen. Ook mit zien luusterlaidjes krigt hai zien publiek moeskestil. Het beschrieven van de laifde veur zien Paulien, Myrthe, Midas en Riff ontbrekt nait. Ik zai nog Myrthe bloumkes plukken bie Bonney, Riff mit zien zakmes takjes snieden en zai t moment dat Midas vragt of der ook WiFi veur zien gleerbred is hailemoal veur mie.

In Tachtig Tammo wordt ain hail gezellege hoeskoamersfeer neerzet en let Jan Henk zain dicht bie de mensen te stoan. In Veelerveen wuir dat nog ais extroa duudelek deurdat t podium nait broekt wuir en hai gewoon op de vlakke vlouer optrad. Ook dat taikent hom. Noast zien schounen lopen. Das niks veur hom. En t is goud te maarken dat hai zok nait meer drok moaken huift. Niks gain gehoast meer, lekker gitaar speulen of de sportschool in. Dingen doun woar je joe goud bie vuilen en dij je oaltied aal ais doun wollen. Dat is de wieze road.

Tiedens Tachtig Tammo hoalt Jan Henk de handen lösjes om t stuur en vlogt naargens oet de bocht. En ook hoalt hai zok keureg aan de veurgeschreven snelhaid zoas de titel hom veurschrift. In t laidje over zien jeugdlaifde Janine hoalt hai zien vokoale uuthoalen hailemoal. Ook van n stukje publiekspartisipoatsie is Jan Henk nait vies. Hai geft t publiek in t Noabershoes roemschoots de kaans om mit te doun. En wel wait heuren wie doar ooit wat van terogge deurdat der ook opnoames van moakt binnen. We heuren t vanzulf. In elk gevoal verdaint Menno Wolthuis weer ain groot kompliment, want het geluud was weer hartstikke goud.

Aan t inde komt Jan Henk mit ain bekentenis hou t kin dat hai zo’n geweldeg talentvolle laidjesschriever worden is. In noavolgen van Robert Johnson wol hai zien ziel verkopen aan de duvel bie t Keerpunt van Spiekerboor. Gelukkeg haar de duvel der in t leste gain belang bie en mog Jan Henk hom holden.

Jan Henk bedankt dat we even weer soamen mit die in n vuurtje kieken moggen en dastoe bist welstoe bist. Wie verheugen ons nou aal op t volgende weerzain. In Ploazoa binnen wie der bie. Tot Ploazoa!

Bert Hensema

Verslag concert Schienvat in Erica

Posted on by
Reageer

Jan Henk de Groot in ’t Schienvat op 18 november 2017 met zijn voorstelling “Tachtig Tammo”

Zaterdagavond gingen we naar Jan Henk de Groot in ’t Schienvat. Ik had wel eens vaag wat van hem gehoord. Iets met “Grönniger laidjes” en een gitaar zeg maar. En Inderdaad, precies wat ik dacht. Een vlot pratende, gitaarspelende donkerharige krullenbol die in een onvervalst dialect een voorstelling geeft. In het Gronings.

Ik kan Groningers goed verstaan en ik kan het dialect zeer waarderen vanwege de oorspronkelijkheid, waardoor de ziel van de verteller tamelijk bloot komt te liggen. Mooie liedjes, ingeleid met sappige verhaaltjes over alledaagse en dicht bij “de echte wereld” staande belevenissen. Daar is geen woord engels bij nodig.
Verhaaltjes over zijn Opa die alles kan en over de plaatselijke platenzaak Evelyntje waar het zo fijn toeven is. Verhalen over de Kielsterachterweg en Westerdaipsterdale waar een huisje staat midden tussen de bieten en aardappels waar je zo prettig achter in de tuin kunt poepen. Ook waren er fijne liedjes over zijn hond, de mamme van Michel en over een jeugdliefde Janine. “Vuurtje kieken” over een burn-out en “sikkem vatteg” over de twijfel die toeslaat rond je veertigste geven een kijkje in het diepst van de ziel. Jan Henk ging bijna twee uur tekeer met hoorbaar en zichtbaar genoegen wederzijds.
Kortom, een fijne muziekavond in ’t Schienvat waarin de muziek en de teksten van alle kanten raakte. Zelfs “the final countdown” vond een plekje.

Jan Henk de Groot, bedankt en tot de volgende keer.
aMoie!

Philip Lohues