Auteur archieven: janhenk
****1/2 sterren recensie Heaven Magazine voor Fiene
Dagblad van het Noorden artikel 27-4-24
Recensie Louis van Kelckhoven FIENE
De titel van een album kan al een indicatie zijn of het top of flop is. Fiene, de nieuwe plaat van Jan Henk de Groot, is zo’n veelbelovende titel. Fiene, weten Groningers, is het ‘fijne’, in de betekenis van hele kleine korreltjes, gele zand waarmee we in de zandbak speelden. Dat als stof door kindervingers glijdt. Met zo’n titel weet je dat de artiest geïnspireerd is en een verhaal heeft.
Voor de Groninger singer/songwriter Jan Henk de Groot leek de koek na drie albums op. Na Weerom, Keunenk van Westerdaipsterdale en De wolf is trug, waarvan de eerste en de derde bekroond werden met de Dagblad van het Noorden streektaalprijs, werd het stil.
Aan een vierde plaat moest De Groot lange tijd niet denken. Het was de dood van zijn vader die hem op het spoor zette. Met Stiltecoupé als eerste nieuwe tekst. Het bleek de voorbode van een trits nummers over tijd die als zand door onze vingers glipt. Over mensen die we achter moeten laten en doorleven in onze herinnering, de betekenis van familie en het belang van bij elkaar blijven.
Maar Fiene gaat ook over de dromen die dromen bleven. Hoe een jongetje dat boer wilde worden carrière maakte als muzikant. Wat zijn vader niet zo’n strak plan vond. Na het overlijden van zijn vader vond de muzikant een fotoarchief van zijn loopbaan dat zijn trotse vader op zijn computer had bijgehouden.
Achteraf kondigde de nieuwe koers zich met nummers als Stap voor Stap en zeker Satelliet aan op De wolf is trug uit 20219. De instrumentatie op Fiene is geïnspireerd op de rijke muzikale jaren 80, waarin Jan Henk de Groot muzikaal wakker werd gekust door de Final Countdown van Europe.
Op het podium springen tussen band en frontman vonken over en weer. Met drie ex-leden van Henkus (Allard Gosens (gitaar) Michaël Nieuwenweg (bas) en Dennis Elderman op drums), bekend van She’s the girl, wereldhit die geen wereldhit mocht worden, is de cirkel na 20 jaar rond.
Met het al genoemde Stiltecoupé behoren Fiene, Kolle Wotter en Blues veur Fransje, tot het beste wat deze vijfsterren plaat in muzikaal en tekstueel opzicht te bieden heeft. Gelegenheidsnummers, de voorbije jaren in opdracht geschreven, als Hoeske aan de Krommewiek, Drij van Woudbloem en Jasmien voegen zich in de sublieme productie van Harmen Ridderbos naadloos naar het nieuwe materiaal. Ridderbos vinden we ook terug in de band, gecompleteerd door echtgenote Paulien van der Wal op viool en tweede zangstem.
Vijf jaar na de Wolf is trug bewijst Jan Henk de Groot zijn bestaansrecht als Groningstalig muzikant met elf betekenisvolle nummers en een op de jaren ‘80 geënte sound die allesbehalve gedateerd aan doet.
Fiene is goudstof.